เอกสารแนบ

เคยเสียใจมั้ยครับ ทุกคนคงจะตอบเหมือนกันว่า...เคย แล้วถ้าถามต่อว่าเสียใจเรื่องอะไร เรื่องราวแห่งความเสียใจของแต่ละคน คงแตกต่างกันไปอย่างสุดที่จะจินตนาการ แต่เชื่อมั้ยครับว่า สุดท้ายเรื่องราวต่างๆ นั้นจะจบลงเหมือนกันที่การสูญเสียสิ่งที่เรารัก การไม่ได้มาในสิ่งที่เรารัก หรือการได้มาในสิ่งที่เราไม่ได้รัก ถ้าไม่เชื่อ ลองคิดทบทวนดูนะครับ ว่าเรื่องราวของคุณ เป็นจริงตามนั้นหรือไม่

            โรงพยาบาลเป็นสถานที่แห่งหนึ่งที่รวบรวมความเสียใจเอาไว้อย่างมากมาย โดยประกอบด้วยความเสียใจทั้ง ๓ ลักษณะอย่างครบถ้วน และในบางครั้ง ความเสียใจก็ไม่ได้มาเดี่ยวๆ มาประชุมพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายก็มี

ชีวิตของคน เกี่ยวข้องกับโรงพยาบาลเกือบทั้งชีวิต เริ่มตั้งแต่การได้เห็นโลกในวันแรก คงปฏิเสธไม่ได้ว่าการเกิดนั้น ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นเรื่องที่น่าดีใจ แต่ก็คงปฏิเสธไม่ได้อีกเหมือนกันว่า บางครั้งการเกิดก็นำมาซึ่งความเสียใจ การมีชีวิตของคนหนึ่ง อาจต้องแลกมาด้วยชีวิตของอีกคนหนึ่ง คงเป็นการยากและทรมานในการตัดสินใจว่า...จะเลือกใคร ทำไมความเสียใจกับการเกิด จึงมาอยู่รวมกันได้อย่างไม่น่าให้อภัย

เมื่อรอดพ้นจากการเกิดมาได้อย่างไม่ต้องเสียใจ ความเจ็บคงเป็นอีกหนึ่งประเด็นที่จะนำคนเข้ามาในโรงพยาบาล ความเจ็บเป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากจะพบเจอ แต่แล้วก็น้อยคนนักที่จะหลีกเลี่ยงได้ ความเจ็บของคนหนึ่ง อาจไม่ได้จมอยู่กับเขาเพียงคนเดียว มันสามารถส่งผลลุกลามไปยังผู้อื่นโดยรอบ ซึ่งบางครั้งคนข้างๆ นี่แหละ อาจจะเจ็บยิ่งกว่า คงเป็นภาพชินตาที่เห็นเด็กน้อยนอนป่วยอยู่ในเปล แต่แม่ที่แข็งแรงดี กลับร้องไห้เหมือนจะขาดใจ คนหนึ่งเจ็บที่กาย อีกคนหนึ่งเจ็บที่ใจ เจ็บที่ไม่สามารถเจ็บแทนคนที่เจ็บได้ ความเสียใจกับความเจ็บมักจะมาคู่กันอยู่เสมอ

และเมื่อถึงวันสุดท้ายของชีวิต โรงพยาบาลก็ยังมีส่วนเกี่ยวข้องกับคนอย่างฝังแน่น ปัจจุบันคนส่วนใหญ่ตายที่โรงพยาบาล มีน้อยคนที่ตายอย่างสบายๆ ที่บ้าน และอีกน้อยคนที่ตายนอกโรงพยาบาล รวมทั้งนอกบ้านของตน ความตายเป็นสิ่งที่แม้ไม่อยากได้...แต่ก็ได้ แม้จะหนี...ก็หนีไม่พ้น ความตายเป็นสิ่งที่คุกคามต่อคนที่กำลังจะตาย แต่เมื่อภารกิจเสร็จสิ้น ความตายก็หยุดทำหน้าที่แค่ตรงนั้น แต่ความสูญเสียเป็นสิ่งที่คุกคามต่อคนที่ยังอยู่ และแม้ว่าความตายจะหยุดงานของตนไปแล้ว แต่ความสูญเสียยังคงปฏิบัติงานต่อไปอย่างแข็งขัน ความเสียใจกับความตาย เหมือนจะแยกจากกันไม่ได้ โดยที่ความเสียใจคงมีในคนที่ยังอยู่มากกว่าคนที่ตายเสียอีก

ความเสียใจ...การเกิด การเจ็บ และความตาย สิ่งเหล่านี้อยู่กับโรงพยาบาลมาตั้งแต่อดีต จนถึงปัจจุบัน และจะคงอยู่ต่อไปในอนาคต ตราบที่โรงพยาบาลยังคงทำหน้าที่ของตนเช่นนี้ คนในโรงพยาบาลได้เคยเรียนรู้ถึงสิ่งเหล่านี้บ้างหรือไม่ สิ่งที่เป็นดังเทวทูต ที่จะช่วยให้เราได้ตระหนักถึงความจริงบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในวิถีแห่งธรรมชาติ เราจะเรียนรู้เพื่อเตรียมพร้อม หรือเราจะเป็นเพียงอีกคนหนึ่งที่เสียใจกับสิ่งต่างๆ ที่จะเกิดขึ้น เพราะเราก็เป็นแค่คนที่ใช้บริการของโรงพยาบาลแห่งนี้.